παλαιότερες εκθέσεις: Θάλεια Γκατζούλη | the inevitable failure to understand

Θάλεια Γκατζούλη | the inevitable failure to understand

19.04 – 12.05.2016

Εγκαίνια Πέμπτη 19 Απριλίου 2018, 19.00 – 22.00

ΑΠΟ-ΑΝΑ-ΔΟΜΕΣ

Twelve o' clock

Along the reaches of the street

Held in a lunar synthesis,

Whispering lunar incantations

Dissolve the floors of memory

And all its clear relations,

Its divisions and precisions.

T.S. ELIOT, Rhapsody on A Windy Night

Ακολουθώντας το νήμα της εικαστικής πορείας της Θάλειας Γκατζούλη είναι εύλογο να σκεφτούμε πως το καλλιτεχνικό της εγχείρημα αποτελεί μία συνειδητή δημιουργία που ανιχνεύει το νόημα  σχημάτων και μεταπλάσεων του μικροκόσμου. Ένα "ζωγραφικό" ωστόσο πείραμα που της επιτρέπει να συλλογίζεται υπομονετικά, ίσως ακόμη και να της προσφέρει  μία ειρωνική διανοητική διασκέδαση. Εξάλλου δεν είναι τυχαίος ο τίτλος—THE INEVITABLE FAILURE TO UNDERSTAND—με τον οποίο θέλησε να συνοψίσει λεκτικά αυτή την  πρόσφατη εικαστική της κατάθεση.

Τα έργα της φαίνεται να πλάθουν μεταμορφωτικές αλχημείες σχημάτων ή να δομούν  παραλλαγές και μεταποιήσεις τους, που έχουν τα χαρακτηριστικά  αυτοτελών αποσπασμάτων κυτταρικής ύλης, που μοιάζουν με απομεινάρια λυρικού τύπου. Χαρακτηρίζοντάς τα περιγραφικά, θα τα ονομάζαμε μουσικά πλέγματα, χωροποιήματα ή αραχνώματα λεξημάτων, τα οποία περιγράφουν έναν εικαστικό αναστοχασμό πάνω στις κρυπτικές, συνεκτικές και έρπουσες τοπογραφίες της ύλης.

Πρόκειται αναμφίβολα για ασκήσεις ανιχνευτικές, εικαστικά γυμνάσματα, που παράγουν συνειρμικούς σχηματισμούς, συσχετίσεις και μετατοπίσεις τοπογραφιών του αχαρτογράφητου, ανεικονικές παραστάσεις με αναπτύγματα μετατροπών, τα οποία επιτρέπουν αποκαλυπτικά ανοίγματα νοήματος στη δυνατότητα αντίληψης των μορφών. Έτσι όπως συμβαίνει όταν από μία ιδέα  οδηγούμαστε αυθόρμητα και αβίαστα σε μία άλλη, με τρόπο που μοιάζει παιγνιώδης έως και αλλοπρόσαλλος ή όπως προκύπτει μία ρηματικήποιητική διαδικασία, η οποία  παραβλέπει σκόπιμα και απενοχοποιημένα τους αυστηρούς γλωσσικούς κανόνες.

 Η Θάλεια Γκατζούλη μοιάζει να θέλει να εξελίξει, τολμώ να πω, τα "αποκυήματα" του επιστημονικού της ρεμβασμού μετά από εξαντλητική ερευνητική παρατήρηση και πνευματική αφοσίωση, προκειμένου να  φτιάξει πλέον τις δικές της απελευθερωμένες χαρτογραφήσεις, σαν πλασματικές εξαπλώσεις με πυκνώματα και αραιώματα, σαν νεφέλες και ψευδαισθησιακούς αστερισμούς, σαν ιερογλυφικούς κώδικες άπιαστης και απροσδιόριστης συμπαντικής αρμονίας, σαν μαρτυρίες αρχετυπικού αρχείου, σαν αποτυπώματα μνημονικών μηχανισμών και κοσμο-χώρων, σαν τοπία με σχεδόν ανεντόπιστα ίχνη σχάσεων ή τραύματος  που παλεύουν να κρατήσουν τη συνοχή τους ή να βρουν γειτνιάσεις και  οριοθέτηση.

Η "κρυμμένη" ζωή της ύλης αποτέλεσε, χωρίς αμφιβολία, για τη δημιουργό, μία στέρεη θεωρητική προϋπόθεση για έναν παρατεταμένο εσωτερικό μονόλογο αρχικά, που εξελίχτηκε στη συνέχεια σε ποικίλες εκδοχές  εικαστικής εκτέλεσης.

Μία χειραφετημένη σκεπτόμενη υποκειμενικότητα φαίνεται να πλάθει με αυτοπεποίθηση σε ένα "matterinthemaking" τις εικαστικές της αφηγήσεις στις δύο και τις τρεις διαστάσεις, με διαφορετικά υλικά, εγκαθιδρύοντας νέους χώρους, οι οποίοι περιγράφουν στιγμιότυπα αναπτυγμάτων ή και μία πληθώρα από συνθετικές δράσεις και ελιγμούς σε ετοιμότητα.

Αν η ιατρική επιστήμη δίδαξε στη Θάλεια Γκατζούλη την οικουμενική ποιητικότητα της ύλης, η καλλιτεχνική της δυναμική, με εμμονική περιέργεια στο κυνήγι του ίχνους,  του πλέγματος ή της κηλίδας,  αλλά και με πειραματική ορμή στις αντοχές των υλικών που επιλέγει για τα έργα της, την οδήγησε στη δημιουργία άμορφων έργων που κάνουν σχήμα, μεταφέροντάς μας την "απόκοσμη ποίηση" εν τω κόσμω.

Θάλεια Στεφανίδου

Ιστορικός/Κριτικός Τέχνης, Curator

Μάρτιος 2018, Θεσσαλονίκη